Zaktualizowano dnia 22 października 2024
Na pewno każdy z Was zna dzieci, które trudno kontrolować, cały czas są w ruchu i nie potrafią się skupić. Z jednej strony są pełne nowych pomysłów oraz energii, ale z drugiej potrafią dezorganizować zajęcia grupowe. Życie z takimi dziećmi jest wymagające zarówno dla rodziców, jak i wychowawców. Grupę dzieci, które posiadają tzw. zespół zaburzeń uwagi połączonej z hiperaktywnością, nazywa się angielskim skrótem ADHD (od Attention Deficit Hiperactivity Disorder). Dzieci z ADHD często mają problemy sensomotoryczne oraz edukacyjne, które sprawiają, że podstawowe zadania mogą sprawiać znaczne trudności. Jednym ze sposobów minimalizowania negatywnych skutków związanych z ADHD jest stosowanie terapii integracji sensorycznej.
ADHD co to jest?
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej to zjawisko, które pojawia się u dzieci najczęściej w wieku wczesnoszkolnym bądź przedszkolnym. Najpopularniejsze objawy dotyczą:
- niekontrolowanej ruchliwości,
- zaburzenia uwagi bądź koncentracji,
- impulsywności,
- żywiołowości,
- braku skupienia,
- dużej rozpraszalności uwagi.
Dzieci, u których zdiagnozowano ADHD, są niezwykle wrażliwe, co w konsekwencji sprawia, że często płaczą, łatwo się obrażają i wpadają w złość. Dodatkowo takie dzieci charakteryzują się słabą równowagą (np. podczas prób z zamkniętymi oczami), problemami dotyczącymi wykonywania ćwiczeń związanych z naśladowaniem danej figury, słabym napięciem mięśni brzucha, nieadekwatną reakcją podczas dotyku czy brakiem lęku przez dużą wysokością i wspinaniem się.
Dzieci z ADHD – terapia
Schemat działania terapeutycznego w przypadku dzieci z ADHD jest najczęściej opracowywany indywidualnie. Wówczas pod uwagę bierze się takie aspekty, jak:
- wiek,
- stan zdrowia,
- rodzaj i nasilenie występujących objawów,
- tolerancję na konkretne procedury terapeutyczne.
W trakcie leczenia skuteczne okazują się m.in.:
- psychoterapie,
- zajęcia edukacyjne dla rodziców/wychowawców,
- terapie rodzinne,
- zajęcia relaksacyjne i wyciszające,
- terapie SI dziecka.
Integracja sensoryczna a ADHD
U wielu dzieci, u których rozpoznano ADHD, współwystępują deficyty integracji sensorycznej, które wpływają na nasilenie objawów związanych z nadpobudliwością psychoruchową. Powodem zaburzonej integracji sensorycznej – przede wszystkim predysponującym do występowania objawów nadpobudliwości ruchowej – jest tzw. „obronność sensoryczna”. Jest to pewnego rodzaju zła tolerancja bodźców na jednym bądź kilku poziomach. Zaburzenia te sprawdzają, że dziecko nieustannie jest pobudzone emocjonalnie, co wpływa na pojawianie się huśtawek nastrojów.
Integracja sensoryczna związana jest z całościowym procesem organizacji wrażeń zmysłowych. Badania opublikowane w ostatnich latach dotyczą efektywności SI w przypadku dzieci, u których rozpoznano ADHD. Najnowsza klasyfikacja zaburzeń psychicznych DSM-5 traktuje ADHD jako neurorozwojowe zaburzenie. Impulsywność oraz zaburzenia uwagi związane są z nieodpowiednim funkcjonowaniem okolic czołowych oraz z uszkodzeniem podkorowych i korowych struktur mózgu. Na poziomie poznawczym objawia się to spadkiem jakości wykonawczych funkcji odpowiedzialnych za planowanie, organizację i kontrolę aktywności.
Więcej o integracji sensorycznej przeczytasz w naszym artykule „Co to jest Integracja Sensoryczna?”.
Studia podyplomowe Integracja sensoryczna
Studia podyplomowe na kierunku Integracja sensoryczna – diagnoza i terapia dzieci oferowane przez Wyższą Szkołę Kształcenia Zawodowego pozwalaja słuchaczom zdobyć wiedzę i umiejętności z obszaru standardów diagnozy psychologicznej, logopedycznej, pedagogicznej, a także procesów diagnozy integracji sensorycznej.
Studia mają charakter kwalifikacyjny – ich ukończenie pozwala prowadzić obserwacje diagnostyczno-kliniczną oraz terapię metodą SI. Osoby, które ukończą studia podyplomowe na tym kierunku, mają możliwość starania się o zatrudnienie w ośrodkach edukacyjnych, przedszkolach, różnego rodzaju klubach malucha i placówkach, które oferują zajęcia z integracji sensorycznej.
