Zaktualizowano dnia 21 sierpnia 2023
Integracja sensoryczna to termin, z którym coraz częściej mają styczność rodzice dzieci, u których wykryto pewne nieprawidłowości związane z interpretacją bodźców przez mózg. Zaburzenia SI mogą być w niektórych ledwo zauważalne, a czasami uniemożliwiać codzienne funkcjonowanie dziecka. Jakie są rodzaje i jak wygląda terapia zaburzeń integracji sensorycznej?
Integracja sensoryczna i jej rozwój
W ośrodkowym układzie nerwowym każdego człowieka zachodzi skomplikowany proces neurologiczny nazywany integracją sensoryczną. Odbywa się on nieświadomie i sterowany jest przez mózg, a polega na interpretacji, organizacji oraz integracji wszystkich bodźców jakie docierają do niego poprzez zmysły.
Początek rozwoju integracji sensorycznej następuje już podczas pierwszych tygodni życia w łonie matki. To właśnie wtedy zaczyna funkcjonować układ odpowiadający za równowagę, dotyk oraz tzw. czucie głębokie. Następnie od urodzenia do końca wieku przedszkolnego dziecka zachodzi dalszy progres aparatu sensorycznego w postaci połączenia układów, dzięki czemu dochodzi do rozwoju umiejętności związanych z rozpoznawaniem schematu własnego ciała, a także planowania ruchów w zakresie tzw. dużej motoryki.
Zaburzenia SI – jakie są przyczyny i rodzaje?
Zaburzenia neurologiczne, które w dużej mierze wpływają na zaburzenia integracji sensorycznej mogą być wynikiem uszkodzeń, dysfunkcji bądź niewłaściwej organizacji ośrodkowego układu nerwowego. Istnieją trzy główne grupy zaburzeń:
- modulacji sensorycznej – polegają na nieodpowiedniej interpretacji siły oraz intensywności bodźców, które docierają,
- zróżnicowania sensorycznego – układ dostrzega bardzo dużo bodźców i nie rozróżnia ich reagując silnie na te mało intensywne,
- zaburzenia ruchowe na tle sensorycznym – polegają na przybieraniu nieprawidłowej postury.
Czym objawiają się zaburzenia SI?
Wszelkie nieprawidłowości w zakresie integracji sensorycznej dają mniej lub bardziej zauważalne objawy, które mogą nasilać się z wiekiem. Do najpopularniejszych zalicza się m.in.:
- nieodczuwanie lęku wysokości,
- niezgrabność ruchową,
- nadmierną ruchliwość,
- problemy z utrzymaniem równowagi,
- zbyt mocne lub zbyt słabe chwytanie przedmiotów,
- niewłaściwą ocenę wysokości, głębi i odległości,
- zaburzone odczuwanie temperatury, nacisku, bólu bądź dotyku.
Terapia SI – jak przebiega?
Gdy u dziecka zdiagnozuje się zaburzenia na tle integracji sensorycznym, wówczas rodzice wraz ze specjalistą powinni podjąć odpowiednie kroki w postaci terapii SI. Prowadzona jest najczęściej po kompleksowej diagnostyce prowadzonej przez wykwalifikowane grono terapeutów.
Terapia SI ma za zadanie dostarczać dziecku kontrolowaną ilość bodźców sensorycznych tak, aby mogło w spontaniczny sposób formułować adaptacyjne odpowiedzi poprawiające reakcje. W trakcie aktywności poprawie ulegają połączenia synaptyczne ośrodkowego układu nerwowego.
Czy możliwa jest terapia SI w domu?
Proces „naprawy” integracji sensorycznej przybiera najczęściej formę zabawy, dlatego można przeprowadzać terapię SI w domu. Rodzice mogą używać podczas kąpieli gąbek, ręczników i mydeł o różnych strukturach, a także organizować różne zabawy. Popularną jest malowanie palcami z wykorzystaniem innych materiałów, np. kaszy, piasków czy ryżów.
ZAPISZ SIĘ NA STUDIA PODYPLOMOWE I ZDOBĄDŹ PRZYGOTOWANIE DO PRACY JAKO TERAPEUTA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ
Integracja sensoryczna studia podyplomowe
Zaburzenia integracji sensorycznej to narastający problem, z którym muszą borykać się nie tylko dzieci, ale również ich rodzice poszukujący pomocy specjalistów. Rosnące zapotrzebowanie na usługi dotyczące terapii SI sprawia, że coraz więcej osób chce poprowadzić swoją ścieżkę zawodową w tym kierunku. Aby zdobyć kwalifikacje do pracy w perspektywicznym obszarze, jakim jest integracja sensoryczna studia podyplomowe okażą się niezwykle przydatne w zdobyciu merytorycznego i praktycznego przygotowania.
