Zaktualizowano dnia 18 maja 2023
Raporty z badań dotyczących kondycji zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży od kilku lat nie napawają optymizmem. Sytuacji nie poprawiła pandemia, która dodatkowo pogłębiła problem m.in. z obniżeniem motywacji czy izolowaniem społecznym. Osoby te nie zostają ze swoimi trudnościami jednak same. Wszelkie bariery i komplikacje pomaga usunąć psycholog kliniczny, którego specyfika pracy różni się w zależności od grupy pacjentów. Jak ważne jest jego odpowiednie podejście w przypadku pomocy dzieciom i młodzieży?
Choroby psychiczne u dzieci, czyli kiedy interweniuje psycholog kliniczny?
Istnieje kilka czynników, które mogą wpływać na rozwój chorób psychicznych u dzieci. Do najpopularniejszych należą biologiczne (do których można zaliczyć chociażby choroby i zakażenia, do których doszło w trakcie ciąży) oraz rodzinne (dotyczące m.in. złych warunków socjalnych, konfliktu między rodzicami oraz uzależnień).
PSYCHOLOGIA KLINICZNA – STUDIA PODYPLOMOWE DLA ASPIRUJĄCYCH PSYCHOLOGÓW KLINICZNYCH
W ostatnim czasie coraz większą liczbę dzieci dotyka przewlekły stres w środowisku szkolnym. Jego przyczyną może być m.in. napięty harmonogram dnia, przeładowanie programu nauczania czy presja rodziców dotycząca wymagania od dziecka osiągnięcia jak najlepszego wyniku w szkole. W okresie wczesnoszkolnym najmłodsi uczniowie narażeni są na rozwój wielu różnych zaburzeń.
Do najpopularniejszych należą zaburzenia:
- adaptacyjne oraz potraumatyczne (objawiające się m.in. problemami z odżywianiem),
- lękowe (fobie, lęk separacyjny, społeczny),
- rozwoju (zespół Aspergera),
- obsesyjno-kompulsyjne.
Najczęstsze choroby psychiczne u nastolatków
Na pojawienie się wielu różnych zaburzeń narażeni są także nastolatkowie. Ryzyko to znacznie wrasta szczególnie w okresie dojrzewania, który jest czasem nie tylko zmian na tle fizycznym, ale również pod kątem psychiki. Takie metamorfozy często wpływają na postrzeganie oraz reagowanie na otaczającą rzeczywistość.
Do najczęstszych chorób psychicznych u nastolatków zalicza się:
- zaburzenia lękowe,
- schizofrenię,
- zaburzenia nastroju (m.in. afektywną chorobę dwubiegunową),
- uzależnienia (m.in. od alkoholu, narkotyków, gier).
Praca w szpitalu psychiatrycznym – podejście psychologa klinicznego
Największym wyzwaniem w pracy psychologia klinicznego na oddziałach w szpitalach psychiatrycznych z dziećmi i młodzieżą jest możliwość występowania kilku zaburzeń jednocześnie, które mogą być efektem wielu intensywnych przemian biologicznych oraz osobowościowych. Wymaga to specyficznego podejścia terapeutycznego oraz diagnostycznego.
Podstawą w pracy psychologa klinicznego z tą grupą jest nawiązanie odpowiedniej relacji, która umożliwi przeprowadzenie dokładnego wywiadu i obserwacji. Specjalista musi poznać wiele kontekstów, które mogą dać odpowiedź na temat źródła problemu. Musi cechować się więc empatią, cierpliwością, a także kreatywnością.
Będzie to niezwykle ważny atut w przypadku dzieci, które mogą czuć duże opory przed rozmową, jednak chętnie przystępują do psychotestu w formie zabawy lub gry. W odróżnieniu do osób dorosłych, na oddziałach dziecięcych w szpitalach psychiatrycznych duży nacisk kładzie się na mobilizację do aktywności i twórczego myślenia.
Oddziały dzieci i młodzieży wymagają od psychologa klinicznego szczególnej ostrożności pod względem bezpieczeństwa. Z uwagi na duże ryzyko samookaleczeń, pacjenci mogą np. przemycać żyletki lub inne niebezpieczne przedmioty. Specjaliści są wyczuleni również na treści oglądane lub udostępniane przez pacjentów w Internecie.
Ile zarabia psycholog kliniczny?
Na to, ile zarabiają psycholodzy kliniczni, wpływa wiele czynników – m.in. miejsce pracy oraz doświadczenie. Po podwyżkach zasadniczego wynagrodzenia w ochronie zdrowia, osoba na tym stanowisku może liczyć na około 7300 zł brutto.
