Zaktualizowano dnia 22 listopada 2021
Taniec to nie tylko sposób wyrażania swoich emocji w rytmie konkretnego utworu. Niesie on za sobą również wiele korzyści fizycznych i psychicznych. Jak się okazuje, jest jedną z najzdrowszych form aktywności. Nie tylko pozwala wypracować dobrą kondycję, zrzucić zbędne kilogramy czy zwiększyć koordynację ruchową. Jak się okazuje taniec z powodzeniem można wykorzystywać również w celach terapeutycznych, szczególnie przy współpracy z osobami niepełnosprawnymi, jak i różnego rodzaju zaburzeniami. Popularną ostatnio formą jest również choreoterapia dla dzieci. Czym jest i jak należy ją prowadzić?
Co to jest choreoterapia?
Choreoterapia jest terapią, która za pomocą swoich terapeutycznych i leczniczych walorów oddziałuje zarówno na sferę emocjonalną człowieka, jak również na jego ciało. Rytm oraz ruch pozwala uzyskać równowagę umysłu, ułatwia zapoznanie się z własnymi emocjami, a także ułatwia nawiązywanie relacji międzyludzkich.
Terapia ruchem i tańcem jest także psychoterapeutycznym wykorzystaniem ekspresji, jaka towarzyszy w trakcie tej aktywności, dzięki której człowiek zaangażować się może w proces prowadzący do integracji:
- społecznej,
- poznawczej,
- fizycznej,
- emocjonalnej.
Techniki, które wykorzystuje się w choreoterapii oparte są na pracy z własnym ciałem i nauce relaksacji. Zalicza się do nich gimnastykę artystyczną, teatr tańca a także aerobik. Terapii towarzyszyć mogą również bardziej zaawansowane metody jak np.:
- improwizacja Blanch Evan, w której naważniejszą rolę odgrywa pomysłowość oraz wyobraźnia osoby tańczącej, a insturktor/nauczyciel jest uczestnikiem zabawy – przybiera ona najczęściej postać wspólnej gimnastyki,
- ruch autentyczny Mary Whitehouse – podstawowym założeniem tej metody jest wykonywanie z zamkniętymi oczami ruchów w dowolnej formie – bardzo ważnym elementem jest dzielenie się swoimi odczuciami z osoba, która przypatrywała się temu tańcu,
Chorepoterapia – dla kogo?
W gruncie rzeczy z choreoterapii może korzystać praktycznie każdy – zarówno zdrowy jak i chory (jeśli nie ma żadnych przeciwskazań do tego rodzaju aktywności). Jest ona jednak zalecana przede wszystkim osobom, które borykają się z zaburzeniami emocjonalnymi lub są niepełnosprawne. Szczególnie ta druga grupa może odczuwać brak akceptacji swojego ciała oraz frustracje ze względu na brak aktywności fizycznej. Praca z ciałem w formie improwizacji tanecznej pozytywnie wpływa na ich kondycję fizyczną i psychiczną.
Zasady prowadzenia choreoterapii
Choreoterapia jest długotrwałym procesem leczniczym i wymaga systematyczności. Osoba prowadząca powinna mieć indywidualne podejście do każdego uczestnika – uwzględniając wiek, sprawność umysłową, osobowość czy aktualne samopoczucie. Ważnym aspektem jest przestrzeganie zasad stopniowania trudności. Uczestnicy muszą najpierw wykonywać bezpieczne ruchy, a dopiero później łączyć je w bardziej złożone układy.
Terapeuta powinien być empatyczny, zdecydowany, a także wyrozumiały i cierpliwy. Odgrywa on w tym procesie bardzo ważną rolę, ponieważ to on motywuje do działania i podjęcia aktywności.
Musi on również:
- stworzyć bezpieczną atmosferę zajęć,
- dobrać odpowiednią muzykę, formy ruchu oraz taniec,
- dostosować działania do aktualnych potrzeb i stanu uczestników.
Zajęcia mogą być prowadzone zarówno w grupach, jak i indywidualnie. Taniec w parach wypracowuje umiejętność współdziałania, podczas gdy taniec solowy pozwala zwalczyć nieśmiałość i pozwala na uwolnienie emocji. Pacjenci powinni ćwiczyć w wygodnych strojach, na Sali utrzymanej w odpowiednim stanie higienicznym i o odpowiedniej wielkości.
Choreoterapia w pracy z dziećmi
Choreoterapia jest to atrakcyjna forma aktywności ruchowej zarówno dla dzieci zdrowych, jak i tych niepełnosprawnych intelektualnie. Daje im spore pole do improwizacji oraz testowania wielu różnych wzorców ruchowych. Jest o tyle ważne, ponieważ zazwyczaj dzieci są często upominane przez dorosłych – w trakcie terapii nie są w żaden sposób ograniczane.
Choreoterapia dla dzieci niepełnosprawnych intelektualnie jest uzupełnieniem kompleksowej rewalidacji. Poprzez taniec ustępują bariery m.in. w komunikacji werbalnej, a trudności w wyrażaniu się w tradycyjny sposób uzewnętrzniają się podczas terapii. Badania wskazują także, że taka forma terapii pozwala zdobyć coraz większe predyspozycje społeczne, a także zmniejszyć impulsywność. Dzieci są także odporniejsze na frustracje.
Choreoterapia studia podyplomowe
Wyższa Szkoła Kształcenia Zawodowego to renomowana uczelnia, która od 20 lat oferuje perspektywiczne kierunki studiów podyplomowych. Jednym z nich jest Choreoterapia (terapia tańcem i ruchem), który słuchacze mogą zrealizować za pośrednictwem efektywnej i nowoczesnej platformy dydaktycznej. Studia skierowane są przede wszystkim do pedagogów, nauczycieli, instruktorów tańca oraz innych instruktorów zajęć pozaszkolnych, którzy chcą zdobyć wiedzę i umiejętności niezbędne do podjęcia pracy w tym obszarze.
